ÇİLELİ YOLCU 1

Küçücük bir kızken başladı yaşlar,
Yer etti içimde, dövülen başlar,
Aklımdan çıkmadı, atılan taşlar,
Evvelden ezele dertli zattım ben.

Betondan bir arktı, başım hep kanda,
Üç yaşında yoktum düştüğüm anda,
Diyebilir miyim acı var canda,
İlaçsız günlerce hasta yattım ben.

Çamur oldu diye ellerim yine,
Çok kızdı babam, dilleri iğne,
Bebeğim yoktu ki, söyleyim nenne,
Toprağı oyuna suyla kattım ben.

Tez geçti dizimden iki tekerlek,
Çarpan yalnız taksi olmadı ki tek,
Kaderim ezada bana çok selek,
Neşeyi beşimde yola attım ben.

Bir iflasla düştü bütün aile,
Çekildi hep dostlar, fakiriz diye,
Bir dilim ekmekle geçer mi gece,
Yıldızı kendime o gün sattım ben.
Elvan USUL

ÇİLELİ YOLCU 2

Ortaokuldaydı güneşli gecem,
Yıldız öğrenciydim çoksa da çilem,
Hastalandı anam düştü can parem,
Ölüyle canlıya üç ay hattım ben.

Forma için baktım yaşlıydı teyze,
Lise için şarttı, okuldu kale,
Yaz tatilim bitti olsun varsın be,
Şu kara dünyamda şavklı yattım ben.

Sapıklar yürürdü okul yolunda,
Elleri nerde ki şeytan solunda,
İnanmadı kimse, yârin kolunda,
Korkmayan göze her gün battım ben.

On beşin baharı, oldu bana kış,
Babam omuzlarda tutmayız alkış,
Atası sağ olan hissetmez yakış,
Şımarık kızlara kaşım çattım ben.
Elvan USUL

ÇİLELİ YOLCU 3

Düştüm yollara, valizim alıp,
Okumak muradım hep insan kalıp,
Üniversitede bahara dalıp,
Renklenmeden önce mattım ben.

İstemedim tayin, biraz gezeyim,
Sıkıldım iş bulup para ezeyim,
İnsanlar kurt olmuş nasıl sezeyim,
Besmeleyle çalan iyi banttım ben.

Doğunun kapısı açıldı bir gün,
Gönül sahte aşka saçıldı bir gün,
Çok çalıştım diye edildim sürgün,
Piçin sulandığı taze harttım ben.

Kestim üç yılımı anlatmam daha,
Doğuda gömdüler güzel bir bala,
Anımsatmasınlar olayı bana,
Karışık yüzlerde hepten salttım ben.

Alışmadım işte kötü düzene,
İnsan sanıyorum her bir gezene,
Ah ettim sözümle, beni üzene,
Onların gözünde kötü rahttım ben.
Elvan USUL(3-23 yaş)
2010