Göz bebeklerinde aşkın tohumu,
Senle kendimi buldum,
Anladım kim olduğumu,
Kırmızı giydin sürükledin peşinden,
İtiraf ediyorum aşkı bulduğumu.




Gel artık
Sevgimin pınarlarına ey turnam,
Dağlarda beyaz karım,
Baharda menekşem,
Nergiz yaprağındaki arzum,
Düş bahçem,
kır papatyam.




Güzel gönlünün ışıkları,
Aydınlatıyordu gönül şehrimi,
Sümbüller yetişiyordu sen gibi,
Temiz , havalı
Mutluluksa çan takmıştı,
Ben burdayım diye bağırıyordu,


Güzel gözlerin
Şiir olup ruhuma akmıştı,
Üç öğün beni doyuruyordu.




Beyazlar içinde
Bir güzellik,ipeksi,
Huri meleğinin gerçek hali,
Düş sürgünüm,mavimsi.



Güllü elbise giymiş,
Bütün kokuları püskürtmüş,
Saçını toplamış,
Sevdiğimin bir küçük hali var.




Toprağın çiçeği misin sen,
Belin neden ince,
Gece güzelleşince;
Benimle günaha girer misin.




Dokunduğun yerimde;
Daireler oluştu,
Çözülmez artık ruhumuz;
Birbirine kaynaştı.




İnsanın her zerresi;bir yıldız değerindedir.



Neye aşıksan;sen o’sun.




İnsan kadar çabuk satılan bir madde yoktur.




Cahilliğin olduğu yerde ;koca bir karanlık vardır.





Netice;etmiyorsa bir Hatice boşver.




Asalet;hep eğlenir.




Düşleri çalanlar;zengin olamadılar.



Danset güzel kız;çivili ruhumun üstünde.




Takarsanız;takılırsınız.




Tarih;sıradanlığı affetmez.





Gürültü;içi boş bir çabadır.




Seni seviyorum;kin ve nefreti değil.






22 ağustos 2o12

mersin