2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
471
Okunma
Sunduğu bal bile, zehirli olur
Ağyârın sözüne ne olur kanma.
Kelime-i tevhit düsturun olsun
Taguta inanıp ateşte yanma.
Seven sevdiğinin uğrunda ölür
Herkes birbirinin dengini bulur
Hakiki dost; dar gününde bel’lolur
Seni sevmeyeni dost diye anma.
Dost olan dostuyla asla takışmaz
Ne yapsan da, yan göz ile bakışmaz
Aksi davranışlar sana yakışmaz
Gül dalı dururken çöplüğe konma.
Zamanı gelince bâde içilir
Cennet-i âlâda hulle biçilir
Mecaz aşktan, hakîkîye geçilir
Aşk yoksa menzile varılır sanma.
Ona mekân oldu kuyunun dibi
Neler çekti neler Yusuf’u nebi
İşkence görsen de, ol Bilal gibi
Kâl-û belâ’da ki, sözünden dönme…
02/11/’16
Hanifi KARA
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz