Bahçelinin sokakları,
Tanır beni çoğu çocukları,
Çoğu çiçekleri, kuşları, ağaçları...

Bazı ağaçlarla,
Sohbetimiz bile oldu geçmişte.
Evlerimiz çok güzeldi gençlikte...
Sonraları;
Yıkıp, yıkıp üç dört katlı apartmanlar diktiler.
Fazlasına izin yok, iyi ettiler.

Kedileri,sokak köpekleri bile,
Bazen tanır bizleri,
Eskiden çok güzeldi evlerin bahçeleri...

Bahçelerde kiraz,kayısı olurdu,
Çocuklar yorulurdu,
Onları aşırmaktan.

Semtimizin eğitim sesi,
Bahçelievler Deneme Lisesi
Ben de bitirmişim ki,
Hepimize gurur vesilesi...

Kimler geldi,
Kimler geçti semtimizden,
Halen semtimizde evleri,
Bazıları şimdi Türkiye’nin devleri...

En uzun sokağımızdır otuzbeş,
Sonuna kadar gitsen yorulursun.
Geri gelirken beleş.

Yedinci cadde, şimdilerde insan tarlası,
Belkide biraz Türkiye’nin aynası...

Çocuk bahçelerimiz,
En güzel yerlerimiz.
Gelin görün a dostlar,
Çok güzeldir semtimiz...



Not:Ankara ’’Bahçelievler’’