Hey laf anlamaz güzel geçtiğim yola durma
Benden sana yar olmaz boşuna hayâl kurma

Belki güzel birine gösteren çok eğilim
Ama yanlış yerdesin ben onlardan değilim

Yaradan’dan korkarım kimseyi kandıramam
Heves uğruna seni kendime yandıramam

Ne tuzaklar atlatmış ne mayınlar geçmişim
Ben bir kere severim ve yar’imi seçmişim

Ne sen boş yere üzül ne aç kalbimde yara
Haydi git nasibini başka yerlerde ara

Gözüme değsen bile gönlüme değemezsin
Belki kırarsın ama uğraşma eğemezsin

Git o güzel başını başka omuza yasla
Ben sevdiğim kadına ihanet etmem asla

Henüz yakmadan seni gönlünü haşlamadan
Kendi içinde bitir bu aşkı başlamadan

Sakın ola ağlama dökme gözünden yaşlar
Unutma her gecenin sonunda gündüz başlar

Haydi ne olur vazgeç üzülüp sıkılmaktan
Sarsılmalar iyidir tamamen yıkılmaktan

Bazen akıllı uslu bazen biraz deliyim
Çok sert esmedim diye sanma kavak yeliyim

’Hiç kimseyi incitme’ demişti büyük babam
Sana dil döküyorsam bunun içindir çabam

Kötüler uğramasın asla gönül çarşına
Umarım iyi biri çıkar senin karşına

Haydi git artık yolun, kısmetin açık olsun
Dilerim her tomurcuk hak eden elde solsun


11.04.2008 Manavgat


Gözden ırak olan, gönülden de ırak oluyormuş gerçekten....
Aranızda olamadığım bu bir kaç günde bunu da öğrendim....




.