Yazın sıcaktan şikayet eder, kışın soğuktan.
Bir hayat sürer, Gafletle ;
Ya cimridir , yada savurur elindekini çokluktan.

Umrunda,da olmaz pek ne namaz ne niyaz, anca dara düştüğünde
Veya hak yolunu yol bilip yunus gibi pistiğinde ..

Sanki mesaj geliyor kendisine Araf,tan
Sanırsın cennet müjdesi almış öbür taraftan...

Ne zora gelir ne zoru sever.
Ne sabretmeyi bilir ne boyun eğer.
Dimdik durur, ama kibirden.
Hiç haberi yokmuş gibi kabirden..

Bir hırsla sarılır dünyaya hep fazlasını umar
Ve der ki , melek gibi insanım kime verdim zarar
Kesin cennetliğim ben iyiliklerim de var ..

Veya sanki tek benmi yanacağım kuzum aldırma
kılamam ben dizim bekliyor beni yerimden kaldırma ..

oysa kibrit ateşinin dayanamaz açısına
işte böyle yenilir nefsine ve hırsına ..

insan nankördür hal bilmez nefsini bilir
Menfaati için gerekirse kaf dağını devirir ..

Sözde sever işine geldiğinde ve geldiği kadar
Ne gelirse başına umursamaz almaz hiç hadar ..

İnsan Görseydi mahşerde kendisini
Secdeleri yatak eylerdi unutmazdı efendisini ..

Kerem Korkut