TÖRE
Geç kalmadınmı.
Yoluma çıkmaya,Gözlerimin içine bakmaya.
Aşkını sevgini Haykırmaya
Kahverengi gözlüm.
Yolumu ben Çizmedim.
Töreler yine ağır bastı.
Gelinlik giymiş seni bekledim.
Alnıma veda öpücüğünü kondurmaya.
Mutluluk dileğiyle ayrılsaydık ya.
Ahlar kalmazdı belki yüreğimde.
Mutlulukla yaşardım belki
Kurulmus çadırımda.
Kor ateşle,kahırla doldurmazdım Yüreğimi.
Bir ıslıkla,iki lafınla nefes alırdım belki.
Yıllar sonrası çadırım toplanmış .
Yolumu çizmeye çalışırken bir başıma.
Metrelerce uzaktan seslendin.
Kahverengi gözlüm.
Hiç tutmadığın ellerin ellerimdeydi.
Sen, sen değildin.
Yorgun nefes nefeseydin.
Gözlerimin içine bakarak.
Benimle evlenirmisin ?deyisini.
Dün gibi yaşıyorum.
Gidelim buralardan demistin.
Kahverengi gözlüm.
Bir çığlık aci bir feryattı haykırışın.
Yapamam anla beni derken.
İçimdeki isyanı gösteremedim.
Kahverengi gözlüm .
Oysa soluk yüzün,
Dudaklarindaki kan lekesi, Anlatıyordu her şeyi.
Umudununun yok oluşunu anlamalıydım.
Bırakmamalıydım seni
Kahverengi gözlüm.
İki gün sonrası
Selamın geldi Ankaradan.
Ölürsem üç gün bekleyin demişsin.
Düşünmedim o günleri.
Benimle yaşayarak,
veda edeceğini.
Bilemedim ölesiye sevdigini.
Ömürlük mutluluğu
Üç güne sığdırırdık belki.
Kahverengi gözlüm .
Yol gözü yaşlı insan seliydi.
Kapim onunden geçiyorlardi .
Elde taşınan potreni gördüm.
Konduramadım sana
Sen olmamalıydın taşınan sandıkta.
Hani sonsuzdu,
ölümsüzdu Aşkımız.
Hani hiç bırakmıyacaktın.
Hani mutlu olacaktık.
El ele dolaşacaktık.
Nede çabuk Sırtını döndünde gittin.
Kahverengi gözlüm Emaneti kimlere bıraktın.
Acımasız dünyada.
Gittin, gideli gözü yaşlı ben.
Matemini tutarken.
Cansiz resmin ebedi hatıramdı.
Onuda çok gördüler.
Kahverengi gözlüm.
Ölümün isyanımdı,baskaldırmamdı.
Yıkmalıydım yok etmeliydim töreleri .
Ömrüm yetermi bilmiyorum.
Bildigim tek şey,senin ölümün.
Yıkılmadım,ayaktayım.
dediğin gibi.
Kahverengi gözlüm