Bazen
Hiç düşünmediğimiz anlarda,
İsyanlar sarar iç dünyamızı.
Bahaneler bulup,
Sevdiklerimize veda edip
Kırıp dökerek her şeyi,
Uzaklaşmak isteriz.

Bir sevgi bitişimi
Aşk yorgunluğu mudur, bilinmez.
Bitirmek isteriz,
Kopmak isteriz sevdiklerimizden.

Elveda,
Hoşça kal,
Senden gidiyorum sözcüklerini,
Söylemek zordur aslında,
Ama söyleriz.
Yangınları,
Vereceği acıları düşünmeden
Söyleyince gittiğimizi,
Unutacağımızı sanırız.

Yalnızlığımızda
Başlar özlem duyguları.
Damarlarımızda gitmeyen,
Sevgiler dolaşır patlarcasına.
Kavgaların bile,
Mutluluk verdiğini anlarız.

Dönmek,
Başlamak isteriz yeniden.
Yaraladığımız kalbi onarmak,
Gidiyorum dediğimiz
Gönüle girmek isteriz delice.

Keşkeler sarar her yanımızı.
Karşılaşmak isteriz kuytularda.
Sarılıp konuşmadan,
Ağlamak isteriz onurumuzla.

Sözcüklerin anlamsızlaştığı,
Duyguların boşaldığı,
Tenlerin bayramlaştığı seremonide,
Gözlerimiz yaşlı,
İç dünyamız huzurlu,
Ama mutlu.
Ayrılmadan öylece
Kalmak isteriz.

İşte o zaman anlarız,
Gidiyorum derken bile
Gidemediğimizi.
Elvedaların da,
Gitmelerin de
Aslında kalmak olduğunu…

Şair Yazar Enver ÖZEL