1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
669
Okunma
Yalnızlığın pençesi pek te
Acıtırmış yalnız insan canını
Kaya yükleseler sırtına of demezmiş
Yalnız insan
Çünkü yüküm der çekermiş
Nasıl olsa evime mutlu döneceğim diye
Hayalleri hiç yıkılmazmış
Kalabalık evde
Bir soğan kırıp çağırırmış hanesini
Güleç sofrasına üstüne de bir çay
Bitermiş tüm zorluklar
Akşamları bile güneş olurmuş
Sevdiğinin gözleri
Daldıkça kaybolurmuş
Kahkaha atan yüzlerin de
Sanki cennette hurisini bulmuş gibi
Can gelirmiş canına
Ama ne fayda
Ne soğan kırılmış sofra
Ne huri ne de dağ var
Yalnızın insanın sırtında
Sadece yalnızlığın pençesi var ciğerin de
Boğuluyor kendi kanında
Diriliyor ölgün canında
Yaşarmış gibi yaşıyor
Yaşamadığı dünya da
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA
17/10/2016
Cevap Yaz