Gökyüzü karanlık
Yıldızlar yoktu o gece
Bahçenin bir köşesinde oturuyordum hüzünle.
Yalnızdım Savunmasız,
Yorgundum besbelli, suskun nefessiz...

Sevdanın kanattığıYüreğimin acısıyla
ağlıyordum sessiz sessiz...

Söz bitti artık, sükut var yüreğimde
ey! hayat, anlamadım ki bana kastın ne...

gecelerin soğuk yüzünde ağladım
Kahrettim karanlığın koynunda
Bağırdım gökyüzüne!...içimi dağladım
sensizliğin asılı iken boynumda...

Ve!
yüreğim çırpınmaya başladı,
Bir garip heyecan sardı şu sol yanımı
şimdi açan kır çiçekleri
neden döndürüyor kokladıkça başımı?...

Bitti tükendi artık,
yaşadığım onca acılar.
Gözlerimden silindi gitti
unutamadığım hatıralar...

Oy ! sevda Güllerim
tomurcuk tomurcuk açıyor,
uzanırken hasretle ellerim
İçime!..
içime aşk kokuları saçıyor...

sevdamı bunun adı?..
aşkmı söyle.
Oy! gül kokulum
vuslat artık yakın,
uçmağa açıldı kanatlarım.
artık!..
artık sen ağlama,
sen ağlama sakın...

Aşkın fermanımı şimdi ?
gökler diz çökmüş Mehtap a
Yıldızlar kaymış, ay yalnız!..
hüzün salmış feryada

şimdi;
İçimde hasret var
İçimde yalnızlık.
İçimde sessizlik var
İçimde sensizlik.
Allah var el açtığım...

İçimde sensiz dolaştığım yetim sokaklar
İçimde sessiz çığlıklar içimde feryadlar
İçimde aşkımın Kızıl Elması var.
sen varsın içimde!...
bir tek!..sen varsın yâr...

Serap Yüreğimsin Bozkurt