Porsuk çayı kenarında, dudağımda senin adın
Bu gün yine bir şiirle, ben güzelim ettim yâdın
Unutmadım, unutulmaz, yeşil gözlü güzel kadın
……Kolay ise şimdi dinle, keman ile segahları
……Yürekte bir ince sızı, Eskişehir sabahları

Güvercinler savruluyor, Eski şehrin üzerinden
Korusun yâr Mevlâ’m seni, kem gözlerin nazarından
Her köşede ayrı bir iz, şairinden, yazarından
……Öğrendin mi şimdi gülüm, günahları, mübahları
……Bırakmıyor beni mazi, Eskişehir sabahları

Sen aklıma geldiğinde, yükseliyor bu ataş, hâr
Özleminle kavrulurken, başa nasıl yağmasın kar
Niye bilmem bu şehirde, beni çeken bir şeyler var
……Ben ki gönül kırmadım hiç, tutmasın yârin ahları
……Cezb ediyor beni gizi, Eskişehir sabahları

Gelip geçerken yanımdan, aceleci yüzler, binler
Deli gönül abdal olmuş, adın geçen ezgi dinler
Mızraplar değdikçe tele, bilsen o tel nasıl inler
……Bu sevdalar yemedi mi, nice paşa ve şahları
……Başka olur kahve hâz’ı, Eskişehir sabahları

Dinlemiyor deli gönül, geçmiyor ki ona sözüm
Hüzünlenir yanık çalar, sevda üzre dertli sazım
Ufukları tarıyorken, şu uykusuz mahmur gözüm
……Yâr’e çıkmaz bilmem niye, yolumun güzergahları
……Sevenlerin bitmez nazı, Eskişehir sabahları

N’olur gülüm bir gün olsun, kollarınla sıkıca sar
Görmeyince seni gözüm, uzadıkça yollar uzar
Üzerinde dumanıyla, çok lezzetli çorbası var
……Gıpta ile baktım her dem, taktir ettim agahları
……Çok eylesin Mevlâ’m azı, Eskişehir sabahları

Sanki Zümrüt-ü anka’nın, küllerinden tekrar doğduk
Bereketli bulutlardan, sevgi olup yere yağdık
Takdir eden şüphesiz Hâk, ayrılığa boyun eğdik
……Böyle aşık Lüzumsuz’un, duyuluyordur vahları
……Levh-i kalem yazdı yazı, Eskişehir sabahları

08.10.2006-Eskişehir
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ