SÖZÜM YOK

Güneş buruk
Soluk yüzüyle
Süzülüyor yavaş, yavaş .
Günün arkasından.
Soğuk bir akşam saatine
Bırakıyor zamanı.
Bacalar tüter birazdan.
Keyfi yerinde olanlara,
Sözüm yok .
Ya sokakta yatanlar.
Nerde ve nasıllar.
Kahrolası yokluklar.
Yaşlı, genci, çocuğu.
Hepsi Sefil, per, perişan.
Buruk bir sonbaharda.
Bunu yaşarsan.
Kışı düşünemiyorum.
Elinde selpak mendil
Satan yavru.
Bir simit yiye bilmişmi?
Bir köşede dinlene bilmişmi?
Parktaki Salıncağa binmişmi?
Soran olmuşmu ?
çatısı varmi diye?
Yaz mevsimi seni severim
Zengini fakiri bilinmez.
Atar kendini çimlerin üzerine
Kuş tüyü sanki yatak.
İstemem seni kış.
Garibanlar hatırına .
sakın alınma.
Yürek yakan ,
Bakışlarını görmemek için.
Anlayan vardır anlamayan.
Bir ekmeği horlayan.
Bırakın,kediyi köpeği.
Şöyle dursun.
Utansın insanlığa
Sahip Çıkmayan.

13 / 8 / 2014
G.AKSOY.