çoktan döktü yıldızlarını
gamzelerine
mağrur bir yağmur
sustum,
yalnızlığıma
bir şeyler anlatıyor son yapraklar.

gelecek olursan eğer
aydınlığı da al yanına
erken çöker karanlık
ay dibe vurmuş
düş kırığı
uçurtmaların kanadığı yerde
yıldızlar
vedaya hazırlanıyor.

gerçekler
üç maymunu oynuyor
zor kahrını çekmek
bu kör yokuşların
karanlığa diz çökmüş günahlar.

Saçlarında uyuttuğun
kalbimde gizli bagok çiçeği
Seni sevmekle başlayan
her şiiri İncitip durma hoyratça
Yüreğim dilsizdir
çekip gitmenin
kuytu yarasıdır
sesine tutunduğum
Şu devasız çıkmazlarda.

Beni affet
dağın kalbinden
Uzaklığın cürümünden geliyorum
ne deniz rüyası
Ne başka hayatların acısı,
gökkuşağının yedi rengindenim
bir çığlığım
ağladım yıkımına acının
gök yarıldı,
toprak koktu
sevdaya tutunmuş gözlerim üşüyor,
dinsiz bir boşluk ta
piç bir kurşuna devrilirken yaşam...

ALKIS