Sevgi , tüm dertlerin gerçek ilacı
Gülüp geçiveren ne çok insan var
Böyle duyarsızlık başka bir acı
İnsan seçiveren ne çok insan var

Kötüler kötüye eder yataklık
Cahil cesareti, bomboş ataklık
Dört yanı sinekler ve de bataklık
Orda açıveren ne çok insan var

Eğri doğru bilmez her dem haklıdır
Her şeyin gerçeği kendi aklıdır
İçinde hep fitne fesat saklıdır
Hakk’tan kaçıveren ne çok insan var!

Kimi bey kesilmiş kimisi paşa
Sorarsan kötülük bilmezmiş haşa
Yüreği benzetip bir kara taşa
Umut saçıveren ne çok insan var

Bak gelmiş gidiyor sefa sürmeden
Gerçeğin sırrına zerre ermeden
Kimseye bir kuruş katkı vermeden
Bade içiveren ne çok insan var

Eli ayağı var , düzgün mü düzgün
Bazen çok neşeli bazen de üzgün
Şen şakrak sanırsın, canından bezgin
Değsen, uçuveren ne çok insan var

Dosteli sözünü yarım duyarak
Etrafına türlü koku yayarak
Onca güzelliği hiçe sayarak
Ömür biçiveren ne çok insan var