10
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
982
Okunma
Bu gece de belleğimi kaybettim.
Şakağımdan söküp uykumu,
Sabahlara taşıyan kaygıdayım
Ve kayıtsız bir dünyada
Maziyi hatırlatması gibi
Boyası zifiri kalplerin
Eski degirmende
İnsan ögütülmesi
Yine cephaneliğin kapısında
Bomba tüccarları
İçimize işledi ölüm kokusu
Aktı gök oluk oluk
İndi acılar yere
Acıları attılar içeri
Lakin
Tutsak soluklu bitkiler bile
Yaşamlarını yitirirken
Ayrılmaz birbirinden
Var olmak
5.0
100% (15)