Gün başlar bulutların gölgesinde,
Gök gürlemeleri tırmalar kulaklarını,
Bir çağrıdır sevdaya davet edasında,
Sarhoş olur duyguların ayılamazsın.

Bir çisenti başlar hafiften,
Seyredersin haz alarak keyifle,
Aklın karışır bulutlardaki davet-i aşka,
Hoş gelir duygularına ama doyamazsın.

Başlar rüzgârlar sert sert esmeye,
Gülen bulutlar kudurur durmaz yerinde,
Seyredilesi yağmurlar döner doluya,
Taş olup yağar kurtulamazsın.

Şimşekler kâbus olur başlar çakmaya,
Tıkasan da kulaklarını o sesten kurtulamazsın.
Yaşadığın anılar bir bir gelir aklına,
İstesen de unutamazsın.

Oluşur hortumlar çıkar fırtına,
İstemesen de sürükleyip alır içine.
Çöker hüzünler duygularına,
Savrulursun bilinmezlere kurtulamazsın.

Bulutların gülüşüne inanmışsın bir kere,
Nereden bileceksin ki,
Her gülüşün ardından fırtınanın geleceğini,
Hortumların alıp içine,
Tsunaminin dalgalarında sürüklenip gideceğini.

Bilemezsin ki.

Şair Yazar Enver ÖZEL