Kor düşer içime nasıl güleyim
Hüseyn’im Kerbela çölünde kaldı
Amansız derdimi kimle böleyim
Yiğidim zalimin elinde kaldı

Unutulup gitmiş sadakat vefa
Vicdan kabul etmez nedir bu cefa
Can meyvesi Ehl-i beyt-i Mustafa
Her birisi al kan gölünde kaldı

Merhameti yoktur hain duygusuz
Sineler yaralı gözler uykusuz
Fırat kenarında canlar aç susuz
Bedenler yangının külünde kaldı

"Kufe bivefaymış nâmertmiş Irak
Müminler içinde nedir bu firak
Cihada gideyim yakamı bırak"
Dinlenmedi sözü dilinde kaldı

On Muharrem günü öğleye karşı
Bir figan inletti arz ile arşı
Bedenden ayrıldı mübarek başı
Bu dünya bir enkaz halinde kaldı

Mazlumların Kıyam halidir Zeynep
Fatıma bağının gülüdür Zeynep
Masumun söyleyen dilidir Zeynep
Yadı cümle alem dilinde kaldı

Zalimin yüzüne vurdu zulmünü
Kükreyen arslandı Kerbela günü
Zeynep’den öğrendi dünya bu hüznü
Feryadı seherin yelinde kaldı

Hüseyin Zeynel’e etti vasiyet
Her kim susuzluktan yanarsa şayet
Su içmeden beni ansın bu ümmet
Sözleri grubun tülünde kaldı

Celal Abbas’ın da kesik kolları
Yanmışa su vermez Fırat yolları
Yaralı mazlumlar bitkin halleri
Son umut şahadet balında kaldı

Süvari şehit garip Zülcenah
Dünya görmemişti böyle bir günah
Hüseyin düşerken dedi ki eyvah
Kanlar yelesinin telinde kaldı

İbret alınmalı dünkü acıdan
Mümin olan geçmez gardaş bacıdan
Bir gülistan doğsun bunca sancıdan
Muradım Tuğba’nın dalında kaldı

Kul Hakkı’yım ben bir dertli pınarım
Evlad-ı Rasûl’ü her gün anarım
Bir onmaz yarayım durmaz kanarım
Hayali gözümün selinde kaldı..