güneşin,
denizi tutuşturduğu saatlerdeyim
coşkulu sevdaların yabancısı
dünden daha yoksul yüreğim
dünden daha fazla acısı
bir yalan gelir
giderim dönüşsüz
avuçlarımda sevda kırıntısı

ağır batarken güneş
ağır,ağır kaybolurum
yalnızlığımda kıskançlıklar büyütürüm
gözlerimde şamardır öfkeler
varsızlığında yüreği öğütürüm
buz anılar yapışır ellerime
buzdan sevgileri eritirim.

yaşamadım demiyorum ki dünü
aynı sevdayı bölüştük seninle.
sen iç ateşimin,yüzümdeki pembeliği
soluk almak gibi mecburluğum
sen sevincime katıp
öfkemle içimden attığım.
kolay sevip zor unuttuğum

kimselere söylenmemiş
sözlerim kaldı sende
yaşamam kadar gerçek
ayrılık kadar bilinmeyen
yaramı deşti gözlerin
sevinci aralarken
yüreğim bitkin...yüreğim acılıyken
bir yalan geldi
ve ben gittim
güneşin,
denizi tutuşturduğu saatlerdeyken

1999/Burgaz
Demir Mutlugil