"..Sana vasiyetimdir ey cân,
Zalimlerin boynunda "süslü kravat" olacağına,
Var bir garip ölünün üstünde "kefen" ol.." ......... Abdurrahim Karakoç










Cândan bağrış çığrış sokağa taşan
Düğün diyen varsa düğümlü bölme
Bilmez mi kesmeyi duygudan aşan
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme


Yüz yıl evvel koymuş farklı dert reji
Dön bir bak düşmana kim diyor biji
Her müslüman kavme varken alerji
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme


Kör gözler hak derken teröre sütre
Kâlbe kor düşüren kin yüzlü cemre
Masum çocuğu gör ki son hâl üzre
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme


Zaman hınçta işler sürerken kâbus
Üç genç ölümüne bir evde mahpus
Eman der amanla sızlarken namus
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme


Metruk değil yören gömmekte sine
Dost kim el oğlu kim dünün tersine
Yurt kurban etmez mi şahit Yasin’e
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme


O gün masumdun bil ey Diyarbakır
Dil her mazluma bir durmayıp şakır
Selin derman olsa yanmazdı bozkır
Kaç kürt kadın çekti zılgıt bu zulme





.

06.10.2016

.








.