Eski Menzil

Gece düşüyor gökten tane tane
Mehtabı kayıp gündüzden gündüze
Küskün bir aydan yıldızlara
Toptan mücrim bakışlar dökülüyor
Gönül zifiri geceye her şey terane

Tel tel örgülerde ilmek atarken düğümlere
Saf bir karadan mavi atlas düşlere
Mazide geyikleri bağlamışken
Ormanlara çöreklenmiş yem yeşil gülüşler
Gözlerim ah o gözlerim
Açıları geniş menzili kayık
Arıtmada yıllar sarar durur gerilere

Gece soğuk bir iklimim vatanımda
Şehirlerim donuk sokaklarım kaygan
Düşüyor fikrime civan mert zamanlar
Şehrimin ortasındaki o gürültüler
Tırmalıyor dağlarımın yamaçlarını
Gölgesi düşüyor fuzuli den aruzlar
Almıyor voltalarımızın kaldırımları metruk aşkları
Uçuşan kelebekler ölüyor teker teker
Yine vurgun yine vurgun
Rahat değil bu uyku eski yatağımda

Hani diyorum eski türkülerden azcık mırıldansak
Biraz ışık dolsa odamız geceye inat
Boş kalsa da kucağımız hayal hayal
Tutunsak varlığın dilinde halden hale tutunsak
Gece benden gitse sende gündüz olsa
O eski menzil ile dosdoğru yol alsak

Hayrettin ŞAHİN
03-10-2016