izlerimizde gece ,
soluk benzimi yakar işte şimdi
gözlerin bir ıssız tepede
mevsimler dokur
ayaz bir gecenin
yalnızlar köşesinde
ay düşmüş saçlarına
ışıldayan ay ışığı saçlarında
rüzgar rüzgar eser baş ucunda
her gece ay karası
dağ yürek yarası.

eylül yanığını sardım şiirlerime
seni seyrediyorum
Sen yüreğimden sürgünsün
benim Sürgün gözlerim
tuzaklarda yıllardır
içimden geçen bütün yollarda
her gece Terkedilmiş bir kente
Tan yeri kızıllığı
gibisin penceremde.

diripak güzelliğine
ağır ağır sızarken gökkuşağı
her akşam su gibi
dökülürüz senle
Karlı dağlardan
yuvarlanan dua kesiği çığlara
gönlümü isyan tutar.
kokun tutar, yalnızlık tutar
unutulmus bir hayalden
gelip geçse de türküm.

yaprağını kaybetmiş
bir dal gibiyim
kime ne söylesem dilim lal
umutlarım
karlı bir dağ yamacı
benden umut desenleri çiz bulutlara
senli mevsimlerden
bir ışık bırak baş ucuma
ay karası
gül yürek yarası gözlerinle
bir yıldız düşür gözlerime.

şimdi , yüzünü yüreğime dön
içimdeki özlemlerin yıkıntılarına bak
bir gece vakitsizce
gidişlerini anlat ne olur bana
bu şiirin sonu da henüz yazılmadı
bir adımlık yokluğunda
yaşamak öyle zor ki...!!!
A.ALKIS