1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
709
Okunma
Sen gittiğinden beri, hep uzak kaldım Ankara’ya
Halbuki senin beni sevdiğin kadar yakındım
Beni özlediğin kadar özlüyorum Ankara’yı
İstanbul’dan başka en çok Ankara’yı sevmiştim sen bendeyken
Bilirim kışı ayazdır, serttir, acımasızdır. Tıpkı ayrılık gibi
Sırf sen varsın diye, ben ayazı da, kışı da sevmiştim göğsümü gere gere
Ne korku bilmiştim, ne gözümü yummuştum
Şimdi sen yoksun ya! Ben çok korkuyorum Ankara’dan
Ve çokta merak ediyorum, acaba Ankara da üşüyor musun?
O pamuk ellerin, o çocuk yüreğin üşüyor mu?
Saçların sırf sen üşüyorsun diye, bana küsüyor mu?
Gel sevgili!
DERMAN bildiğin BEN, bekliyorum seni UMUT ile
HUZUR bildiğim SEN, gel bana DUA ile...
Yusuf BİTİM
5.0
100% (2)
Cevap Yaz