Adını söylesem şairler tanır,
Seni anlatmayan söze gücendim.
Yakamdan tutarken insan utanır,
Sende utanmayan yüze gücendim.


Aşkı mühürledim sökülmez derken,
Aşk uğruna boynum bükülmez derken,
Gözümden bir damla dökülmez derken ,
Ardından ağlayan göze gücendim.


Kirpikten süzüldü yaşım eğildi,
O na hüzünlendi kaşım eğildi,
Sevmiyorum dedin başım eğildi,
Yastığım, yorganım dize gücendim.


Yüreğin sevinmez çekip gitsem de,
Kör kuyuda duman gibi tütsem de,
Sarayıma sultan, hünkâr etsem de,
Sende çekilmeyen naza gücendim.


Bu aşkta hayır yok sanki şer gibi,
Bulgur bulgur akan kanım ter gibi,
Bakma bana öyle çek git der gibi,
Bağrımda yaktığım köze gücendim.


Dağımda esen yel hoyrat değilse,
Küheylan boyların serhat değilse,
Uğrunda öldüğün Ferhat değilse,
Ne Leyla ne Şirin bize gücendim.

Harun Yıldırım