25
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1759
Okunma
kalelerim vardı
burçları sevgiyle erinçten,
yıkıldı bedenler
piyonlara yem verdim / bir bir içten
yurtsuzum
sürgünüm elan ; mekanım hiçten...
hayırsız duaların rahmeti
dolanır üstümde inatla ;
ahmakıslatan !
..
oysa ben çoktan aldım dersimi
çekintisiz
yelden, selden
arpa, buğday pirinçten
aşka dair masal ile meselden...
kuyruğuna bastığım yılan
dişler tenimi durmadan
içimdeki ses
kaldırma ayağını der
bedenin
zehirin panzehire dönüştüğü yer...
Şaban AKTAŞ
10 .12.2007