Zaman öyle hızlı ki ne ses var ne de ışık
Leyla”nın sürmesinden ilham alır geceler
Hazan iner günlere gönle hüzün karışık
Dil lal gözün feri yok bölük pörçük heceler
Kurumuş birkaç çiçek anı sarmaşığında
Hatıralar mesai hüznün altın tığında


İmbikten geçer acı süzülür ince ince
İç geçirir hep insan hayalinde bir gülüş
Erişmek mümkün olmaz karaborsa sevince
Kurulur kısa günde kırk kez Leyla renkli düş
Kurumuş birkaç çiçek anı sarmaşığında
Hatıralar mesai hüznün altın tığında


Bir acı kahve ile ünsiyet kurar insan
Yalnızlığın adını hurufatla yazamaz
Buruk hatıralarla süslenir dem dem zaman
Kırık dökük hayal çok meserret ise çok az
Kurumuş birkaç çiçek anı sarmaşığında
Hatıralar mesai hüznün altın tığında


Su üşür sürahide masada sandalye boş
Takvimlerin yükünü taşımaktan yorgun gün
Işık iğreti vurur sine öylesine loş
Güzellikler bu demde olur Fizan”a sürgün
Kurumuş birkaç çiçek anı sarmaşığında
Hatıralar mesai hüznün altın tığında


Acır cümle meşrubat damak öyle burulur
Su donar dudaklarda ağustos sıcağında
Acımasız çöllerde bin bir ceren vurulur
Nefes nefes tükenir ömür hüznün ağında
Kurumuş birkaç çiçek anı sarmaşığında
Hatıralar mesai hüznün altın tığında
Ankara,26.09.2016 İbrahim KİLİK