Bir öykü var yüregimde
bu öykü zorlar dilimi
Elinde sazi dilinde türküsü
söylenmemis daha son sözü,
Bir öykü var, sakladigim yüreyimde

Delice esen güz rüzgarlarinin önünde
Acikli türküler söylerken
göz pinarlarinda Delice akan yaslarim
Yorgun sevdamin sicakligi olur

Sensizlik oturdu yani basimaa
Toz, toprak Yürekteki yara
kinali saclarin
Zümrüt yesili gözlerin
kekik kokun gamzeli öyküm
sen gelirsin hep aklimaa
bir ÖYKÜ bu bir masal
düser dilime o anda


Bir öykü var, sakladigim
Ben daha çocuktum,
Çiglik çiglik büyüdüm
gazelerin agitlarin söylendiyi
Devranin dönmedigi
kirac topraklarda
Duman karasi yüreklerle
bin bir kan dökülmüss topragimma
islanmis topraga bakip
nasirli elleri
görünce üsüdüm
gökten atesi caldim
iki ucum yanik
agzimda kül yigin
Dünden kalan
Bir öykü var, sakladigim
gözbebeklerindeki kivilcimlarin yangini
Ben seni severken anladim ölmüs cocuklugum

dudaklarimdan bir feryat
Gecekondularin ince uzun sokaklarina
eski yikik evler, arasinda

sen orda kaf daginda yasarsin
bilseydim hangi semtin de
hangi sokaginda oldugunu
ucar gelirdim sanaaa
firtinaya yakalanmisken

Gece erken iniyor eteklerine daglarin
Hayalini çok görürüm zindanlarimda
Burcu burcu yayilir
Salkim saçak sinemdeki kokun
Aklimi,kalbimi sende biraktim
Sana sigindim, sana kul oldum ben.
simdi kokun siyrilacak tenimden
Yillarin yüklediyi
acilarla
Sürgünüm yine
her öykü kendi sonuna akar

Hangi öykü biter ölümden önce
ayni günün ikindi vakti
gözbebeklerimdeki kivilcimlarin yangini
Bu öykü böyle bir kahirla son bulsun
yildizlari umut etti bir güvercin


yılmaz bülbül divane...