Bütün duygularım tarumar olmuş.
Ve benim tüm hislerim ölmüş.
Bu benmiyim dedim az önce.
Seni tekrar birden görünce.
...
İnsan nasıl halden hale giriyor.
Dün ağlayarak anla dediğin her şey,
bu gün anlamını yitiriveriyor.
...
Öyle büyük bir boşluk ki içimdeki.
Bu kadar güzel katledilirdi bu büyük sevgi.
Güneşin hiç doğmadığı,
yıldızların parlamadığı,
bir dünya bu.
Bir hüzün yuvası yüreğim.
Bildiğim tek şey,
artık hiç bir şey bilmediğim!
...
Bütün bunlara sebep neydi?
Ben ne yapmıştım da gönlüme reva görülen,
bu en çirkin işkenceydi?
...
Bir gönül çökmesinden haz alacak kadar,
ne zalim ve histerik duygular!
...
Her şey kayıt altında dediğimi bile,
anlayamadılar!
...
Hiç bir şey hissetmiyorum artık.
Ne bir mektubunu okuduğumda,
ne de resmine baktığımda.
...
Ölüm bu demekti.
Yaşarken ölmekti aslında.

Nigâr Güler.
24/09/2016