Yar...
Hiç kimseye
Kaşının üzerinde gözün var deme
Şayet bu can sabi ise öğretmek için söyle
Öğrenmek, bilgi ve görgüyle edeplenmek irfandır biline
Kim olduğunu bilmeyen, suallerden çekinen, cehaleti seçene gülme
Yürek beyne kan pompalar, kalpte ise akıl var, ihlas ve basiret sahibi yapar
Kendini muhakeme etmeyen, ahlak ve hayayı öteleyen her kimse sahiplenme
Bilmeyen cahil değildir, öğrenmeye talip olan kimsedir, cahil bilgiçlik taslayan zelil ve sefildir

Ölüm...
Ne hazan resmeder
Ne de zemheri ibretler eker
Kimine göre ne büyük keder, korkudan beter
Tefekkür eden için ise sır ve hikmeti içinde saklı bir değer
Nebatat ve hayvanat hilkatine göre candan geçer, şuursuz nefesler
İnsan ise ruh muhtevasında akıl, irade ve vicdanıyla mücehhez olmuş mütekamil kulluğu seçer
Akli melekelerine, kalbi hassasiyetine, ilmi ve irfan i vecdine, azimet ve akide tercihine sahip olan için sineye sürur zerk eder
Yoksa yaşamak için yaşayan, "nasıl olsa her can gibi bizde öleceğiz" der ve bahşedilen nimet ve mağfirete karşı pervasızlık eder

Mustafa Cilasun