Annem;
Sana söyleyemediğim öyle çok şey var ki!
Nereden başlasam, nasıl söylesem...
Yılların anlatılmamışlarını,
Bir ömrün söylenmemişlerini,
Şu birkaç satıra nasıl sığdırsam…

Annem;
Varlığında kıymetini bilemediğim,
Yokluğunda yerini dolduramadığım kıymetlim.
Keşke gelsem yanına,
Karşılasan yine beni kapıda,
Bağrına bassan, sımsıkı sarsan,
Koklasan saçlarımı,
Yine çocuk olsam,
Pişmanlıklarımdan kurtulsam,
Yaptıklarımdan utansam,
Hep dizinin dibinde,
Elinin altında kalsam…

Bilirim;
Ne giden döner geriye,
Ne zaman akar tersine.
Haykırsam o vakit pişmanlıklarımı,
Kanatsam tüm yaralarımı,
Acıtsam canımı,
Döksem kendi kanımı,
Affım olur mu annem.
Helal eder misin?
Tek bir damla sütünü?
Feda olsun der misin?
Tek bir uykusuz geceni?

Çok zor annem;
Sensiz hayatı yaşamak çok zor.
Senin evinde sensiz kalmak,
Senin yatağını bomboş bulmak,
Kokunun sindiği duvarlara bakmak,
Ayağının gezdiği yerlerde yürümek,
Sensiz hayatı kabullenmek çok zor.

Şimdi gelsem yanına,
Kıysam tatlı canıma,
Çıkarıp atsam giydiğim şu bedeni üzerimden,
Bana da bir karış toprak ayırır mısın anne?
Bana da koynunda bir yer verir misin anne?

Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)