Niçin...
Bu kadar bezgindin
Bir maceraya kapılıp sürüklendin
Umut zannettin, tedbirleri ihmal ederek cür’et eyledin
Kazanmadan, hak etmeden harcamayı marifet addettin
Gençtin, diriydin, cür’et sahibiydin ve fakat yaptığın işte istişareyi öteledin
Her ne tavsiye etmişsek, yapma demişsek, sükuta geçmişsem kırmamak içindi bilemedin
Maneviyatı ve ruh sağlığını hiç düşünmedin, geçici telaşla avunmayı seçtin, gece yarılarına kadar neredeydin
Akıl ve iz’andan uzak, bilgi ve hakikatten beslenmeyen macera heveslilerini seçerek bizleri bir şekilde güya ikna ettin
Ama şimdi amansız bir anaforun içinde garip leştin, yalnızlık ne demekmiş iliklerinde hissettin, huzur ve sürurdan geçtin

Dinlemedin...
Hem kendini ve hemde itibarını
Bir hırs ve emel uğruna rehin verdin
Kudreti ve kaderi anlamaktan uzak haldeydin
Maneviyatını tahrip eden keyfiyet varsa içindeydin
Dost ve ahbap bildiklerin,masum halini fırsat bilenlerin dilindeydin
Kuvvet dengesini hesap etmedin, birileriyle rekabet etmeyi pehlivanlık addettin
Acze düşünce kimlere sığınmak istedin, kafa dağıtmak adına yanlış işlerin peşindeydin
Sana güvenen ve varlığını veren insanları incittin, güven ve samimiyeti bahanelere teslim ettin
Her sıkıştığında ve birileri aklına girdiğinde kredi ve benzer aleyhte olan tercihleri avunmak için seçtin
En yakın dost ve arkadaş bildiklerin, ikaz edilmene rağmen itibar ettiğin densizlerin kurbanı olmak hevestin


Mustafa Cilasun