Seninle yolumuz ayrıldı dünden
Gönlüme başka bir yol bırakmadın
Geleceğe ait o mutlu günden
Umudum tükendi kül bırakmadın


Güldürmedin bir gün asık yüzümü
Umarsamaz oldun hiçbir sözümü
Ağlattın durmadan yaşlı gözümü
Kurudu pınarım sel bırakmadın


Sana olan aşkın yoktu emsali
Reva gördün bana perişan hali
Dağları delerdim Ferhat misali
Yürümeye bile hal bırakmadın


Haddini aşarken sendeki inat
Vefasız oluşun en büyük sanat
Kırıldı sayende hepten kol kanat
Aşka uzanacak el bırakmadın


Hayallerim bir bir düşerken suya
Ölüm var ayrılık yok idi güya
Demiştin hep güven sırtını daya
Gayrı tutunacak dal bırakmadın


Vuslatın yerini kapladı efkâr
Koca dünya artık kafes kadar dar
Eş dost bile bana oldu sitemkâr
Derdimi dökecek kul bırakmadın


Murat’ı hasretin koynuna attın
Vefasız kalbinde aşkı arattın
Sonunda Leyla’sız Mecnun yarattın
Sayende gezmedik çöl bırakmadın

Murat Gökçe Karsî
16.09.2016


Nasıl söz vermiştik yuva kurmaya,
Döndün dallarımı tek tek kırmaya,
O aşka değil ki selam durmaya,
Koklayacak bile gül bırakmadın............sakaogluhasankucuk.....Teşekkür ederim.


Sayende dertlere ben bürünürüm
Sanma sapa sağlam pek görünürüm
Kalkamaz yerimden hep sürünürüm
Artık dik duracak bel bırakmadın............ murat meral ( muradı).....Teşekkür ederim.