8
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1163
Okunma
Hüzün düşmüş yine Kâhta düzüne,
Yetim lokmasını çakallar almış…
Kör olası felek gülmez yüzüne,
Yaz bahara hasret hazanda kalmış…
Babadan mirastır yokluk omuzda,
Mevsimlik işçiler yazar rumuzda,
İnsaf yitik duygu yağlı domuzda,
İliğini emmiş terini çalmış…
Okuldan birkaç ay uzaktır evlat,
Sınav adaletsiz gel toka anlat,
İncecik boynunda yokluk bir halat,
Umut kırık salda çıkmaz bir falmış…
Kızın boynu bükük bahtı kapkara,
Hanımı perişan hastalık sara,
Oğlanları bekâr şaşmış fukara,
Duvarın dibinde deryaya dalmış…
Cantekin der; yokluk yaman girdaptır,
Abuzer Emmi can şaşkın bitaptır,
Acısı gönlümde hazin kitaptır,
Bu fani Dünya’da kör eden malmış…
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz