hani! aynı mevsimlerde açardık kır çiçekleri gibi.
Yağmurlarda saklanıp, Güneş toplardık umutlara
Hani!.. fırtınalar kopardı, yüreklerimizde zaman zaman.
meydan okurduk hep, ayrılık rüzgarlarına...
Oy!.. sevdam, duy beni !..
çığlıklarımı Duy.


Hala içimde o heyecen o umut,
Hala içimde sakladığım aşkın var .
ve hala özler yüreğim seni,
tütersin gözlerimde bahar bahar...
buğulu gözlerde hüzün, gönlümde hazan
Hala kahrolası,tutsağı olduğum aşkın var...

her damlasında hasret,
her damlasında sevda
aşk kokar toprak buram buram

çiçek yüklü dallar,çimen yeşili gözlerin.
cennet kokar aşk bahçemin gülleri.
tükenmez umutları, susmaz gönlümün bülbülleri...


umutlara tutunarak tırmanırken mısralara hece hece
Asude bir uykudan uyanmıştı sanki tüm şehir.
çılgınca duygular yaşıyordu yüreğim gün ve gece
Ufka dalıp Allah’a yalvarırken şiir şiir...


hayatın girdabında düştüm yüreğine.
tutuklu kaldım en ücra yerinde, sevdiğim oldun...,
Kimi zaman kardeşten öte bir dost,
ve;
Her zaman gözlerimde bir ışık,
sen doldun içime, her gecemin seherinde...


Gece olunca şiir düştü yüreğimden,
Mısra mısra,dize dize hep sen.
Gökyüzünde göz kırpan yıldızlar
dilimde aşk heceleri..
sabrım sonu mechul yolların kapısını zorluyordu
Naralarım artık meydan okuyor bütün dünyaya,
ve sessiz sessiz yüreğimin çığlıklarında ;
dudaklarım halâ İsmini sayıklıyordu...

Bu son durağında ömrümün,
sendin beklediğim yâr.
var oldum yeniden sevdanla,
seninle doğdum;
seninle yaşadım hasreti, diyâr diyâr...

sen İçimin derinliklerinde bir ses,
sen başıma dolanan gök kuşağı.
sen haykırışlarım, sen heyecanım;
sen cansın sevdiğim, soluduğum; nefes nefes

Oy sevdam !..
vurgun yedim aşk denizlerinde,
uyansam;
Seni öpsem uzansam yine
uyusam ah! ölsem o dizlerinde

Serap Bozkurt