Henüz ömrümün ilkbaharıydı
Çırpınan kalpte Aşk’ın harrımıydı
Umutlarıma bin bir hayaller süslendi
Yanık sevdana kapılıp hislendim

Ola ki gün gelir benim olun diye
Deliye döndüm safça güya
Şirin gülüşüne aldanıp kandığım
Gençliğimi heder edip yandığım
Onca yıllar geçdi hala unutamadım Ötağçeli

Arıyorum köyümün mahallelerinde
Dolaştım sokaklarda bir başıma
Yolarda denk gelmedi yoldaşım
Yalnız koyduğun mazide serkeşim
Hani bir yerlerden belki çıkıp da
Eskisi gibi ansızın çıkan mı karşıma
Acep şimdi neredesin vefasız
Ötağçeli

Duydum ki şaşıp elin olmuşsun
Oysa ta küçüklükten beri sevmiştim
Gönlümün sarayına baş taç etmiştim
Sevgini aşıma ekmeğime katmıştım
Ne bileyim alın yazım değilmişsin
Ah Felek Yâr etmedi seni bana
Ötağçeli

Ne deyim yollarımız ayrıymış bilemedim
İçin için ağlayan gözyaşlarımı silemedim
Naçar kalıp bahtıma boyun eğdim
Yıkılıp düşen muradımı kara Toprak alsın
Vardığın yuvanda artık huzur bulasın
Bundan sonra benim için sen Bacı kardeşsin
İyi bil ki her şey dileyince olsun
Ötağçeli

Nazım şekli: Serbest
13.09.2016
A.Suyak