2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1149
Okunma
Gülendamın sevdiren, meftunken âşık eden
Gülbün senle şenlenir, Gül-i ruhsarın anar.
Gülbedene can feda, âşığa sorma neden?
Ârif-i esrar değil o dil-dar mesrur sanar.
Mülteciyim visâle, ayrılmadan can tenden
Gönül tahtımda eşim, firdevsten kevser sunar
Âşığı meftun eder, misk koku gelir gülden
Asude halin midir, candan sevdiğin yanar(?)
Belâ girdâbındaysa , söyle ne gelir elden
Sığınan limanına, gülâb suyunda yunar
Ehver korkar cüdâdan, kurtar zehir dillerden
Safvet-i kalb bendedir, serdarım aşka banar.
Gülcemâlin kalbimde, baştacım yâr sezâdır.
Ey kalbimin sanemi, Nigâr’ın sensiz donar
Bâb-ı saadet ahsen, yokluğunsa ezâdır
Güldestenden sundukça, maşuğun aşka kanar.
Nigâr Bedirhan
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz