Yaralar kabuk bağlar kalırsa bir iz kalır
Gövdesiyle birlikte baş yanmasın yeter ki.
Emrihak, gönüllerde haklı yerini alır
Kuruların yanında yaş yanmasın yeter ki!

Hava gibi, su gibi; sevgi temel ihtiyaç
Kalplerde huzur için insan vicdana muhtaç
Olamaz bu diyarda; gözü, gönlü, karnı aç
Kazanın dibi tutup aş yanmasın yeter ki.

Daha şu gidenlerde neler neler yetişir
Kelebekler uçuşur, dalda kuşlar ötüşür
Rüzgârlarda başaklar nazlı nazlı itişir
Memleketin toprağı, taş yanmasın yeter ki.

Buğday nasıl ererse bilcümle de erecek
Tasalanma, sonunu elbet herkes görecek
Kimler dolu, kimler boş?.. Zaman karar verecek
Umutlar kırılmasın, düş yanmasın yeter ki.

Kalp çarptığı sürece yaşamaya vurulur
Akşamla yıkılan gün sabah yine kurulur
Bu da geçer, aldırma; bütün seller durulur
İçindeki âlemde arş yanmasın yeter ki!

09 09 2016
Salih ERDEM