Ben sevdamı yitirdim!
Bu yüzden yanıktır türkülerim.
Bu yüzden ayrılığı haykırır şiirlerim!
...
Ben canımı yitirdim!
Duyuramadım hissiz kalbine.
Hasret dolu dualarımı!
...
Ben ömrümü yitirdim.
İhanetle taçlandı bekleyişlerim!
Alaya alındı sabredişlerim!
...
Ben masumiyetimi yitirdim!
Küfür nedir bilmeyen dilim,
ah eder oldu acımdan!
...
Söküp atmalıyım seni içimden!
...
Kaç yemin bozdum!
Kaç ayrılığa veda dedim!
Hiç kıymetini bilemediğin?
...
Ben,beni yitirdim!
Her sabah neş’eyle sulardım güllerimi.
Her akşam Torosun rüzgârına,
söylerdim Türkülerimi!
...
Virane bir şehrin,
solmuş çiçekleri.
Kup kuru topraktan!
Bir çöl yangını,
Şimdi yakıp ruhumu kavuran!
...
Harabım!
Parçaparçayım tepeden tırnağa!
Bir üflemelik kül yığınına,
döndü gönül evim!
...
Ey AŞK!
Göster artık hikmetin bize ne olur?
Bir insan,
’O’
diye,
daha nasıl yok olur!
...
T.C.Nigâr Güler.
08/09/2016