Sen benim kavgam, sen benim barıştığım
Hasrete karışıp görmemeye alıştığım
Sen benim durulduğum
Güneşten önce uyanıp bir saat gibi kurulduğum…
Sen benim bestem, yürüyüşü ahestem
Kâinatı yakardım bir gün olsun ah etsen…

Sabahım, günaydınım, öğleden sonram, akşamüstüm
Dünyaya fazla gelenim, cennetteki büstüm
Sana benzemiyormuş hiçbiri, meleklere küstüm…

Sen benim nefesimi kesenim
Er mektubu gibisin,
Kimseler görmeden okuyamıyorum
Tenine ipek kozasından ördüğüm sevda desenim
Gülümsemediğin zaman sevdayı dokuyamıyorum…

Ömrümün yettiği, öfkemin bittiği yer
Görürüm görmezim, ölürüm ölmezim
Bilirim sevmezim!...
Ayrılıkların nedensizi, sevgimin bedelsizi
İç yangınım, ince sızım, yeni doğmuş kızım
Bak; bu baharda yalnızım…

Olurum olmazım, sevdalara doymazım
Gidenim gelmezim, sebebini bilmezim
Gözlerini kırpsan sevdama sürgündür
Kollarımdaysan, ömür dediğin bir gündür.
Çekinme buyur, sen yine eli güldür…

Sen benim üşenmeye erindiğim
Ellere gitsen de mutlusun diye sevindiğim
Kahkahalarla gülerken bile
Yüreğimdeki yangını bir yetmişlikle devirdiğim…

Seni güllere sunsam koklasalar
Gerçek bir çiçeği görüp, kıskanıp korkmasalar…

Sen benim
Gözlerimi kaçırıp kuşlara baktığım ilk ihanetim
Kalbinin içinde kendimi öldürdüğüm ilk cinayetim
Gitme! Bırakma gökyüzünü yetim
İlk mahpusum, erken tahliyem, hürriyetim…

Çığlıklar içinde uyandığım kâbusum
Harama bulaşmayanım, namusum
Kitabım önsözüm, son harfim, ünsüzüm…

Cesaretim, esaretim, sevda kefaletim…

İlk yolculuğum
Cam kenarına hasret koridor hüznüm
Simsiyah bir gecede, uzak kasabalarda ışıldayan
Sokak lambası gözlüm…
Üzerine konan kelebeklerle sözlüm…

Sen benim öteki dünyam
Sol tarafım
Vazgeçemediğim, arafım…

Hala masumum
Sana benziyorum gitgide
Bana mısın demedim feleğe
Ömrümü alıp gitti de…

Hadi durma sen yeter ki “He” de
Belki bu bayram çocuklara harçlık verir Ay’dede…