Keşke...
Bilseydim
Hissederek nefeslenseydim
Ruhum ve kalbimde inkişaflar görseydim
Miskin ve perişan halden arınarak göçseydim
Enaniyet ve zafiyetlere ödün vermeden hakka erseydim
Her zaman tazelemeye gayret ettiğim bilinci ihlasla tazeleseydim
Yerel, genel, ümmet, vahdet, evrensel meseleleri şerh ederek sevinseydim
An a sıkışan bir akılla, içgüdülerin terk etmeyen farkıyla aşkı, hakikatı hangi edeple sana kal eyleseydim

Ne...
Demeliydim
Bilinçaltını kolay mı temizlerdim
Zan ve ön yargılardan nasıl vazgeçerdim
Her yanımı kuşatan şüphe ve vehimleri kime verirdim
Yokluk ve perişanlık, sevgi ve şefkate açlığı neyle giderirdim
Asabiyet ve bağnazlık içinde geçen komşuluk ilişkilerini hiç mi bilmezdim
Tahrif olmuş, şirke bulaşmış, akidenin önüne geçen töre ve örfü nasıl görmezdim
Ahlakı yozlaşmışlığı, edepten arınmış rahatlığı, kırsalda güçlünün hadsiz ve adaletsiz serkeşliğini
Çok kolay bir şekilde temizleyerek, bilinç üstünü nasıl ve hangi irfanla inşa edecektim tekamül edemeden


Mustafa Cilasun