Bu kaçıncı kahrolası acı yüreğimde
Kaç yıl eksildim özleminle
Düşleri kaybolmuş hayatın özlemi akıyor gözlerime
Topladım suskunluklarımı hepsi firarda
Gecenin karanlıkları öpsün gözyaşlarımı
Hayallerime el koydu hüzünler İflah olmaz artık düşler
Yarım kalmış sevinçlerle kanıyor içimde sevinçler
Suskunum yalnızlığım kanıyor
Sormayın sen kimsin diye
Ben kimim ki bilmiyorum
Ruhumu teslim etmek için can çekişiyorum
Okyanus olmuş yüreğim nefes alamıyor
Terk ediyor zaman beni
Sırılsıklam oldum ağlamaktan
Yağmur yağıyordu sen kimsin ki derken
Sahi ben kimim ki sesi yok bu dilin
Ne ifade eder yanan yüreğim
Senin için dökülen gözyaşım
Belki de her cümlenin sonunda
Ben bir noktayım…………………
Belki de ağlayan bir bulutun gözyaşlarıyım
Bu zor sorunun cevabı varmıydı
Bulutlar yeniden gözyaşlarını damla damla
Dökmeden hava kararmadan
Gözlerim yeniden buğulanmadan
Şimdi soruyorum BEN KİMİM Kİ
Serap evren