5
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
1661
Okunma

çık içimden
ey ruhumun kaçak yolcusu
güz kuşları göçmeden
nemli dudaklar öpmeden şehrin sokaklarını
git
faili meçhûl bir yalnızlığın
duvarlarına sinen koku bulandırır aklımı
saç diplerini siper etmiş ağrılar yoklar mimiklerimi
her gülüş onlarcasına mezarken
son dokunan ağıt yakar kalanlara
dilimin ucuna gelip gelip giden sözlerin
iğnesi kalır elimde
sustukça küllenen
küllendikçe alev topuna dönen sohbetin
masasında mimlenir kör duman
kadehler tokuşturulur
îtiraflar yerini bulur
kimsenin bilmediği uçurumlar kurulur iki gönül arasına
acı kayıplar veren nefsin damarına basar ihânet
25/08/2016
eMİNeYZAMAN
15;00
5.0
100% (17)