Hayat değirmeni öğüttü bizi
Gece belli değil gün belli değil
Yaşantılar olmuş sanki bir dizi
Gerçek belli değil düş belli değil


Kendinde güç gören garip eziyor
Parayı çok bulan kalkıp azıyor
Yüzüne gülenler kuyun kazıyor
Düşman belli değil dost belli değil


Gelmişiz bir kere fani dünyaya
Medeni olmada kalmışız yaya
Eller gider iken uzaya, aya
İlim belli değil fen belli değil


Kimse sadık değil artık sözüne
Kirli kan karışmış Türk’ün özüne
Tipi bozukların bakma yüzüne
Sakal belli değil saç belli değil


Bitirmiş işleri defteri dürmüş
Yaşamak için de kendince hürmüş
Her çeşit boyayı yüzüne sürmüş
Kirpik belli değil kaş belli değil


İnsanlıktan çıkmış asalaklar çok
Komşusu aç iken yatıyormuş tok
Ağzından çıkandan haberi de yok
Kelam belli değil söz belli değil


Doyumsuz her şeye isteği bitmez
Bir işe göndersen vallahi gitmez
Samanını yaksan dumanı tütmez
Ateş belli değil köz belli değil


Dalga geçer olmuş kendi özüyle
Kuyuya inilmez kalleş sözüyle
Hangisine baksan kardeş gözüyle
Üvey belli değil öz belli değil


Şair Ferhat derdin nice bitmiyor
Git deyince dertler baştan gitmiyor
Yazdığın şiirler söz, kar etmiyor
Hece belli değil harf belli değil


Ferhat GÜNAYDIN
Emekli Öğretmen - Giresun
23 Ağustos 2016