’’Orta doğunun bütün mazlum ve gözü yaşlı çocuklarına.’’




Korkun çocukların gözyaşlarından
yere düşen o inci tanelerinden
belki depremler olmayacak
belki oynamayacak yer yerinden
lakin zalimlerin hesabı çetin olacak çetin
verecekler hesabını çiğ çiğ yedikleri etin...



bir kartalın
kundakta ki bir bebeği kapmasından
ya da
denizlerin dalgalanıp dağların yuvarlanıp
kıyametin kopmasından korktuğunuz gibi korkun...



hey sen!
sıfatına tükürdüğüm
Iraklı çocuğu ağlatan asker kılıklı şarlatan...



hey sen sen!
Filistinli kıza dipçik vuran insan kılıklı cani...



hey kime diyorum
Azeri kadınların ve bebeklerin kanlı katilleri
vicdan size hiç uğramadı mı
kapınızın önünden de mi geçmedi
korkmadınız mı Allah’dan
ve oluk oluk akan kandan
peşi sıra akan göz yaşından
oysa ki dünya hepimize fazlasıyla yeterdi
ne zaman ki o insanlık yiterdi
işte o zaman tek kelime edilmez
konuşacak söz bile biterdi...



korkun artık korkun
çocukların iç çekişlerinden
mermilerden kaçarken hızlı hızlı sekişlerinden
yıkılmış evlerin arasında
ana babalarını aramalarından
yetim yüreklerin mahzunluğundan...



gün gelecek yerle bir olacak korku krallıkları
ve krallıkların başında ki korkuluklar
atacak bu mazlum milletler
gün gelecek sizi başlarından
siz ey vahşiler ey göz dönmüşler siz ey emperyalistler
korkun çocukların göz yaşlarından
odur sizi boğacak olan...