Bir sevda dudağında tutsak özlemim
Hasret boyu uzayan yollarında gözlerim
İsyan ettim haykırdım
Sessiz kaldığım zamanlara teslimim
Senin bende olmadığın her günde
Yalnızlığımı kadehlere dökerim
Kahırlarla yüklenirim
Yağmur vururken yalnızlığıma
Yüreğim solan akşamda
Göğü alevler sarıyor yokluğunda
Yalnızlık vuruldu kelimelere
Ben hep özlemlerin penceresinde
Yine gecelerin sessizliğinde
İnfazı bekliyorum yüreğinde
Ağır şarkılar yoruyor ruhumu
Yokluğunun uçurumundan düşüyorum
Son kez ölüyorum belki de
Bir sevda dudağında tutsak özlemim
Gözyaşlarım birikiyor damla damla içimde
Güneş bile doğmuyor sensiz günde
Sonbaharın rüzgarın da sarardı mor menekşeler
Avareyim yorgunum kelimelerde
Uyku tutmuyor karanlıkları
Yitik rüyalarımı kovalıyorum
Bir sevda dudağında tutsak özlemim
Yüksekten düşer gibi düşüyorum tanyerine
Şimdi tut ellerimi
Siyah gözlerine beni de götür
Ya da bitir bu vefasız şarkıyı
Çalmasın artık yalnızlığımda sana hasretle
Bir sevda dudağında tutsak özlemim
Serap evren