Sıradan bir ayrılık değildi bizimkisi..
susamadım mesela
ağlayamadım gecelerce
dolmadı gözlerim,
ismin geçince alelade bir cümlede

Bakışlarım, çığlıklarım oldu
sana dokunma ümidini kaybeden ellerim
günbegün kurudu

Öfkelenemedim mesela
şöyle en okkalısından iki çift laf diyemedim
beceremem ya bilirsin..

Savaşsaydım belki de
kaybetmezdim tüm cephelerde
ama en başında öyle bir barışmışım ki seninle
savaşın lafzını etsem ihtilal çıkardı en derinimde.

Ben barıştım sen ise külliyen savaş
ben büyüdüm sen ise hep haylaz
ben hiç bir zaman gitmeyecek olmana inanan
sen ise her zaman gözü saatinde olan..

Hiç sevmemiş olman her zaman kabul edilebilirdi küçük kalbimde
ama çekip giderken hâlâ seviyor olduğuna inanmak
pamuk şekerden hayallerde,
zümrüd-ü anka’ya sarılıp
uyumak gibi gecelerce..

yeniden diril dediler
diriliş istediğimi zannedenler..

zannettiler ama farketmediler
gökyüzü kararır
Ve bugün yarın ölür kelebekler..