0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1073
Okunma
bir kurşun kalem yaşını yazdığında
daldığın uykudan uyanıyorsun
kara önlüğünün cebinden düşen hayatının
çığlığı yankılanıyor suya düşen ağlarda
kesilen dalların genişlettiği gökyüzünde
fırtınanın uzaklarda olmadığını görüyorsun
eski bir şemsiyeyi açmaktan vazgeçip
yağmurla kucaklaşmak istiyorsun
çay bahçeleri kapandığında geceye doğru
muhabbetlerin şeker gibi eridiğine hayıflanıp
ardından gelen kedilere bakıyorsun
ağlamak için bir sebep arıyorsun
kapında her zaman bu an seni karşılıyor
tokmağında sıcak ellerin buğusu
anılar pencerende gece kuşu
uzakta son vapurun uğultusu
