Gökmavisi bir çiçeğim ıssızdağbaşlarında
bir rüzgarın sesini duyarım, bir de pınarların
akşam olunca yüreğimde kırlangıçlar beslerim
bir fısıltı gibi içime seslerim sevgilimin ismini

gözleri kocaman bir göğüm ben
yağmurun yağmadığı ülkelere
her akşam gözlerimden billur damlaları dökerim
sevgiler yeşersin diye, kin yerine
benki hala çocuk yanıyım kirlenmiş dünyanın
kardeleniyim, menekşesiyim
rüzgarıyım, su sesiyim

savaşa sürülmüş bir askerim, bir şair
karıncayı incitmek istemeyen ben
her çığlıkta yüreğime bin yumruk düşerim

atılan her kurşunda ben vurulurum
ölüm gibi işler içime açılan her yara
ağlayan ben olurum, kanayan yanım
benim bacım, benim anam, benim anadolum

her akşam
küçücük bir kuytuya gizleyip özlemlerimi
içimdeki çocuğa sevda türküleri dizerim, mermi yerine
sevgi yağarım pervazına yüreğimin
sevda ve gül işlerim dağlara
her gece gözlerime ayışığı yükleyip
içimde bembeyaz çiçekler beslerim
sayın komutanım ben bir askerim, bir şair

her sabah rüzgarın sesi olurum hıçkırırım tenhalara
üşüyerek ve utanarak severim kan düşmüş kır çiçeklerini

sonra bir serçe konar dudaklarımn pervazına
düşenlere yanar yüreğim, vurulanlara
anaların gözyaşlarıyla yıkarım yaralarımı
gün olur yüreğimi sevgilerle beslerim
gün olur bütün savaşlara küserim
kimseyi öldürmek istemeyen ben
suçumu itiraf ediyorum
vatan haini bir askerim sayın komutanım



*(Askerde yazdığım bir şiir)


Nuri Can