YURDUM EY!...
Kınalandı her yerin şehidin kanlarıyla
İnledi tüm dağların mazlumun ahlarıyla
Göğsünde kor sevdanı avuçladı hışmıyla
Sen narin yarimizsin bağlama kara yazma
Sinene sar derdini kıyama dur yurdum ey!...

Cennet yüzlü çocuklar kucağına sığınmış
Körler meşaleleri ellerinde kurutmuş
Hainler kinlerinden deli olmuş kudurmuş
Sana kalkan bilekler taş kesilmiş kırılmış
Koynuna al canların hasretinde yurdum ey!...

Güneşi kıskandıran ışıltını yay asra
Kara kalpler benzedi yırtıcı sırtlanlara
Umut yolcularını çağır cömert sofrana
Kurdu kuzudan ayır demiri döv tavında
Ayakta dur eğilme muzaffersin yurdum ey!...

Yalın ayak sarmaya geldi halkın yaranı
Sen yandır evladına o sönmeyen çıranı
Kimi kurşun yarası kimi kopmuş bacağı
Şefkat terazine koy evladı Fatihan’ı
İzzet tacını giydir erlerine yurdum ey!...

Kirli elleri kurut değmesin gül bahçene
Zihni uyumuş Fetö yetişmesin Tayyip’e
Kara bahtı yazdırma soysuz çeteyi önle!
Adaletten ayrılma ödün verme zalime
Zehri başına boşalt güle gönül verdim de
Selam edip hilale dirilesin yurdum ey!...

Ayşe Ciplioğlu Kaş