Cama dayalıdır başım
Yanımda yalnızlığım ve senden arda kalan cümleler
Gidiyorum bu şehirden
Sana bırakıyorum gözlerinin aydınlattığı geceyi
Maviyi
Yeşili
Gökkuşağındaki bütün renkleri... Sana bırakıyorum

Kör jiletler gibi Atardamarımı parçalar sözlerin
Bu soğuk eylül akşamında yerleşir mevsimsiz yağmurlar gözlerime
Ve hiç imkan vermedin gözbebeklerinden içeri süzülmeye

Kırıldı göğ/s/ümde taşıdığım Melodiler
Savruluyorum çöllerde dudaklarından öperek düş/üş/lerimin 

Sende bırakıyorum ipekli kumaşlara sarılmış yalnızlığımı
Beria gülüşümü
Gecenin karanlığına saplanan dizelerimi
Oku köhne bir kitap misali

Tamahkârsızlık dolu vicdanlar
Susamış ümitlere kirli duygular
Temiz durmaz onca ayırdığın beyaz sayfalar
Dünyanın sapında duran åğyanlar

Aşk denen duygusuz acı
Kalp kapanır tek kalır Hancı
Şişeler dolar nasipsizdir şatlar
Doldur ümitlerini, gelmeyecek güzellikler.