Beni tanırsın
Sen sabahları usulca perdeni araladığında
Tam karşında sokağın köşe başında
Nöbet tutan asker nidasıyla
Aynı saatte aynı zamanda aynı yerde
Kışın ayazında soğuğunda, ilkbaharın serininde
Yazın melteminde ılık esintisinde seni ayakta beklerdim

Beni tanırsın
Sen apartmandan çıktığın zaman
Sokakta adımlarını hızlı hızlı attığında
Önce rahatsız olup arkana bakarken
Boynunu bükük görmezden gelip
Utancımdan yüzüm şekilden şekile girerdi
İlk önce yönümü değiştirip sonra geri dönerdim
Bir gölge gibi ardın sıra seni takip ederdim

Beni tanırsın
Durağa geldiğinde beklerken
Otobüs yanaştığında sıraya geçerken
Akbili bastığında arka tarafa doğru yol aldığında
Sen ayaktayken sana yer verirdim
Yahut sağında ya da solunda seni koruyup kollardım
Anında yanında belirirdim
Bir nefes gibi hep ensendeydim

Beni tanırsın
İş yerine geldiğin zamanlarda
Sabah kahvaltısında
Yemekhanede bir çay ve simitle karşına geçip
Önce ellerimi ovuşturup sonra şekeri karıştırırdım
Çalışırken göz göze gelirdik
Uzun uzun öylece bakışıp kalırdık
İçim bir hoş olup titrerdim
İlk zamanlar çok utanırdım
Sonraları iyiden iyiye bakışlarından cesaret almıştım
Ufak bir tebessümle yüzüne gülerdim
Lafın kısası senin tiryakindim

Beni tanırsın
İlk tanışmamızda hatırlar mısın bilmiyorum
Akşamüstü sağanak yağmurlu bir günde
Sen yağmurdan kaçıyordun sırılsıklam olmuştun ki
Seni görünce imdadına yetişmiştim
Yanına yaklaştığımda ilk önce benden korkup irkilmiştin
Bende size şemsiyem var isterseniz benimle beraber yürüyün demiştim
Nerde oturduğunuzu sormuştum sizde yakında
Aşağıdaki mahallede demiştin
Bende yakın yerde oturduğumu söylemiştim
Seni evine kadar götürmüş yerini ve yurdunu öğrenmiştim

Beni tanırsın
Sana açılamadığımdan bir aracı gönderdim sana
Hislerimi sana anlatması için
Seninle bir randevu koparmaktı amacım
Belki de yeni bir başlangıç
Korkuyordum çünkü teklifimi kabul etmezsin diye düşünüyordum
İsterdim ki ben sana teklif yapayım
Ama nasıl olur ki, sana bakarken bile yüzüm kızarır
Kalbim hızlı hızlı atardı durup dururken yutkunurdum

Teklifimi kabul ettiğini iletmiştin
O an dünyanın en mesut en mutlu en bahtiyar insanı oluvermiştim
Şimdi reddedilme korkusu bitti
Bu seferde acaba ne yapacağım seni nereye götüreceğim
Sana ne anlatacağım ne soracağım
Bin türlü sorular kafamda

Beni tanırsın
Yıldırım nikâhıyla nikâhlanmıştık
Biz zaten gönülden nikâhlıydık
Derken seneler akıp geçti
Yavrularımız oldu sevgimiz hiç eksilmedi
Aksine katlandı gitti...